Bila Di Rojnivîskê de Nemîne/ 4ê Mijdara 2019an

Ez dixwazim behsa bîranîneke xwe bikim. Bîranîneneke aîdî berî du mehan wan e.
Ew du-sê rojên min bûn go ez hatibûm Krakovê û ew rojên min tev bi kar û barên qeyd û meyd û adaptasyonê ve derbas bûbûn, derbas dibûn.
Welhasil roja ewil min serî li wargehê dabû û wargeha bi navê 'Pîast'ê ji min re derketibû, min ne dixwest li wê wargehê bimînim min dixwest biguherînim lê ji min re gotin heger tu dixwazî em cîyê te biguherînin divê tu ewil qeyda xwe li vir çêbikî, Heyra me dirêj nekir, me go ser ser û çavan û em çûn go qeyda min çêbikin.
Wextê mirov qeyda xwe dike îcar balgeh, lihêf, çarşef û nizamçikên te didin te û dibên de here bi cî bibe. Helbet min qet niyet nînbû go qe nebe wê şevê li wê wargehê bimînim lê dîsa jî ji bo mezelkê bibînim û wan alava dînim wir ez û hevala xwe çûn odeyê. Îcar di vê wargehê de jî her serê du sê odeyan li holeke biçûk dinêrin û banyoya wan yek e.
Welhasil me alav danîn, me niyet kir go derkevin herin û me dî keçikek hat, ti nebê ew li odeya din dima.
Êdî çîroka min ji vir dest pê dike a rast.

Wele ewil wê pirs kir, xwe şîrîn kir, ji min û hevala min pirsî;
(Helbet axaftin bi ingilîzî ye)

Keçik: Kê ji we a nû ye?
Ez: Ez. Ez a nû me.
Keçik: Aha, baş e.Hûn ji ku derê ne?
Ez û hevala min: Em ji kurdistanê ne. Lê tu?
...
(Keçikê bersiv neda)
Ez: Tu Kurdîstanê dizanî?
...
(Dîsa bersiv nehat. Min di dilê xwe de go:''Belkî cîyê Kurdîstanê nebihîstibe lê belkî Kurdan dinase, baş ez pirsa xwe biguherînim.'')
Ez: Temam. Tu Kurdan dizanî?
(Keçikê zor da xe û du gotin ji devê wê derketin.)
Keçik: Ez ji Stenbolê me.
Ez û hevala xwe: Baş e, dem baş.

Û em derketin. îcar gotin ji vir ev e: keçika tirk, keçika Stenbolvanî dil neda bersiv jî bide. Li hember Kurdbûna me  ser polê ve neçû go bêje erê wele ez Kurdan nas dikim. Jê dêvla wê ve tercîh kir go bêje ez Stenbolvanî me. Yanî ser polê wê ve neçû go bêje ''belê heyra min derdê we fêhm kir, ez zanim Kurdistan ku ye, ez zanim Kurd kî ne.'' Go: ''Ez Stenbolvanî me.''

Welhasil ez ê dirêjtir nekim, jixwe em zanin çi me'ne û çi gotin di wê hevokê de hene. Lê gelek tiştên berê dîsa wê rojê li zora min çûbûn. Gelek bir û êş nû bûn û dilê min êşandin.,

Ev jî bîranîneke wiha ji Krakova delal.
Krakov- 12.01.2020